Oświadczenie Fundacji Instytut Bronisława Komorowskiego
W odpowiedzi na artykuł „Niejasne finanse Instytutu Bronisława Komorowskiego”, który ukazał się na stronie internetowej Interia.pl 18 listopada 2019 roku, autorstwa Jakuba Szczepańskiego podajemy najistotniejsze fakty dotyczące pracy Fundacji.
Działalność statutowa Instytutu w latach 2015-2019 obejmowała między innymi publikację raportów eksperckich dotyczących istotnych kwestii życia publicznego. Są to: „Analiza i ocena działań legislacyjnych władz RP od początku prac Sejmu VIII kadencji w zakresie ich zgodności z Konstytucją”, „Trzy lata polityki zagranicznej rządu Prawa i Sprawiedliwości”, „Czas na euro”, „Obronność Rzeczypospolitej Polskiej po trzech dekadach suwerenności”, „Media publiczne 2015-2019: studium upadku. I co dalej?”. Raporty te są udostępniane bezpłatnie. Dołączamy je do niniejszego pisma. Publikacjom raportów towarzyszą odpowiednie konferencje tematyczne.
Instytut organizował też szereg niezależnych od publikacji konferencji krajowych i międzynarodowych, debat eksperckich i spotkań z udziałem zagranicznych gości, związanych z węzłowymi problemami współczesnej Polski i Eueropy, lub upamiętnianiem ważnych faktów z najnowszej historii, takich jak obrady Okrągłego Stołu, powołanie pierwszego niekomunistycznego rządu w 1989 r., 60. rocznica podpisania Traktatów Rzymskich, stosunki polsko-ukraińskie i polsko -niemieckie po 1989 roku, obronność i bezpieczeństwo w kontekście zachodzących w Europie i Unii Europejskiej zmian. Działalność Instytutu na rok 2020 planowana jest na takim samym poziomie aktywności, jak w latach ubiegłych.
Artykuł w Interii skupia się dość chaotycznie na finansowych aspektach działalności Instytutu. Trzeba więc raz jeszcze wyjaśnić, że Instytut Bronisława Komorowskiego nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej. Środki pochodzą z darowizn prywatnych. Instytut nie wykazywał także i nie wykazuje żadnych trudności finansowych – posiada płynność finansową w zakresie swojej działalności statutowej.
Sprawozdania merytoryczne z działalności Instytutu co roku dostarczane są organowi nadzorczemu, którym jest Ministerstwo Spraw Zagranicznych, oraz publikowane na stronach Instytutu. Sprawozdania finansowe Instytut składa do właściwego Urzędu Skarbowego i także udostępnia na swojej stronie internetowej. Nie składał takich sprawozdań do KRS, ponieważ nie podjął działalności gospodarczej; możliwość takiej działalności jest jedynie wpisana do statutu Fundacji. Po otrzymaniu wezwania dnia 8 lipca 2019 roku sprawozdania zostały złożone w KRS w terminie 7 dni od doręczenia postanowienia – ten brak został uzupełniony i od tego czasu Instytut nie ma żadnych zaległości w zakresie sprawozdawczości.
Autor podaje też nieścisłe i nieprawdziwe informacje w sprawach mniejszej wagi. Przykładowo, sugeruje, że w Fundacji kwotę znajdującą się w rubryce „wynagrodzenia” w rocznym sprawozdaniu finansowym otrzymuje jedna osoba. Prawdą jest, że etatowo w Instytucie zatrudniona jest jedna osoba, natomiast podana kwota jest sumą wszystkich wynagrodzeń, również tych wynikających z umowy o dzieło, a nie tylko z umowy u pracę. Takie wynagrodzenia Fundacja płaci niektórym osobom związanym z przygotowaniem raportów lub konferencji. Osoby wchodzące w skład ciał statutowych, czyli Zarządu i Rady, a także Rady Programowej nie pobierają żadnych wynagrodzeń.
Nieprawdziwa jest też informacja dotycząca umowy najmu lokalu – umowa najmu lokalu w Pałacu pod Blachą wygasła 31 grudnia 2016 roku, a nie jak podaje autor w czerwcu 2017 roku.
Na koniec warto przypomnieć, że Fundacja jest podmiotem nie będącym organem administracji i nie podlega rygorom ustawy o dostępie do informacji publicznej. Za działalność Fundacji odpowiadają ciała statutowe, a nie Fundator. Zgodnie z przepisami prawa informacje o działalności fundacji zawierają właściwe sprawozdania.
Wbrew tytułowi artykułu w Interii finanse Instytutu są przejrzyste, a działalność rozwija się bez zmian.
Krzysztof Łaszkiewicz, Prezes Zarządu Fundacji Instytut Bronisława Komorowskiego