Polska ma ważną rolę do odegrania w Europie. Dotychczas przypomnieliśmy wyzwania przed którymi stoi Unia Europejska: kryzys migracyjny, referendum w sprawie Brexitu, kryzys rosyjski, problemy strefy euro. Niemniej ważne, dotykające każdego z nas, jest pogłębienie rynku wewnętrznego:
Dokończenie budowy rynku wewnętrznego jest widziane w Unii jako panaceum na bolączki kontynentu: powinno zwiększyć dobrobyt, pobudzić wzrost gospodarczy i zwiększyć konkurencyjność Europy na globalnym rynku. Budowa wspólnej, jednolitej przestrzeni gospodarczej jest jednak daleka od zakończenia, m.in. na rynkach kapitałowych, w gospodarce cyfrowej czy na rynku energii. W Unii wciąż dominują bariery, które uniemożliwiają uzyskanie korzyści związanych z pełną integracją rynków. Bariery pozostają szczególnie wysokie w zamówieniach publicznych oraz w sektorze usługowym i w swobodnym przepływie osób.
Pod koniec listopada 2015 r. komisarz Elżbieta Bieńkowska ogłosiła unijną strategię pogłębiania rynku wewnętrznego, ale nie zawierała ona konkretnych planów legislacyjnych, ani wymiernych i określonych czasowo celów. Bruksela w 2015 r. ogłosiła ponadto szczegółowe plany budowy rynku usług cyfrowych, która ma zapewnić wszystkim mieszkańcom Unii równy dostęp do treści, usług i towarów oferowanych przez Internet. Inne plany obejmują m.in. pakiet reform zwiększających mobilność na rynku pracy oraz unię rynków kapitałowych.
Co dalej: Zgodnie z planem plac Komisji Europejskiej na 2016 r. pogłębianie rynku wewnętrznego jest priorytetem Brukseli. Komisja chce m.in. ułatwić działalność małym i średnim firmom oraz start-upom: przedstawi plan stworzenia europejskiego „funduszu funduszów” venture capital, ułatwień podatkowych w podatku VAT dla małych firm i uproszczenia prawa upadłościowego w całej Unii. Poprzez harmonizację regulacji zawodów Komisja chce z kolei wzmocnić wspólny rynek usług. Przyspieszeniu mają ulec prace nad jednolitym rynkiem cyfrowym i unią energetyczną.
PODSUMOWANIE
Poważne wyzwania dla Unii na 2016 r. nie kończą się na wymienionych pięciu. Bezpieczeństwo w obliczu zagrożenia działaniami terrorystów, zwalczanie tzw. Państwa Islamskiego czy wprowadzanie unijnej polityki klimatycznej to kolejne na liście kryzysów. Problemy Europy, w tym przede wszystkim stagnacja gospodarcza i gwałtowny napływ imigrantów, wywołują wzrost nastrojów populistycznych w państwach członkowskich.
Wspólnym mianownikiem dla najważniejszych kryzysów i wyzwań 2016 r. będzie pokonywanie podziałów wewnątrz Unii i tendencji odśrodkowych: czy dotyczy to różnic interesów w polityce wobec Rosji, czy reform strefy euro i ich relacji do państw pozostających poza strefą, czy fragmentaryzacji polityki migracyjnej Unii między poszczególne kraje, które próbują sobie radzić z kryzysem na własną rękę. Najważniejszym zadaniem unijnych instytucji i stolic będzie szukanie wspólnych rozwiązań tych problemów, tam gdzie jest to politycznie możliwe.